انواع معماری ساختمان چیست؟ معماری مدرن، کلاسیک، رومانسک، نئوکلاسیک، بومی، صنعتی ساختمان، تودور، ایتالیایی، باهاوس، رنسانس، ویکتوریایی، کیپ کاد، بروتالیست و… از انواع معماری هستند که در ادامه آنها را معرفی کرده ایم.
انواع معماری ساختمان
معماران نمای کلی خانه‌ها، ساختمان‌ها و سایر سازه‌ها را طراحی می‌کنند. آنها باید اطمینان حاصل کنند که محصول نهایی هم جذاب و هم کاربردی است. مهارت‌های سازمانی معماران اغلب قراردادها را مدیریت می‌کنند. بنابراین، هدف اصلی معماری، برپایی ساختمان‌ها و بناهایی است که زندگی انسان در آنها جریان دارد. با این حال، نباید به این محدود شود. معماری چیزی فراتر از ساختن یک ساختمان برای ارائه یک خانه است.
-
معماری مدرن ساختمان
معماری مدرن سبک معماری است که بین دهه 1930 و 1960 بر دنیای غرب تسلط داشت و با رویکردی تحلیلی و کاربردی در طراحی ساختمان مشخص می شد. ساختمان‌های این سبک اغلب با سقف‌های مسطح، پلان‌های طبقه باز، پنجره‌های پرده‌ای و حداقل تزئینات تعریف می‌شوند. نگاه زیبایی‌شناختی ساختمان‌های مدرن به شدت با مجموعه‌ای از فلسفه‌های اجتماعی سیاسی از جمله این ایده که ساختمان‌ها می‌توانند پاسخی به نابرابری‌های اجتماعی ریشه‌دار باشند، مرتبط بود. این سبک اغلب سبک بین المللی یا مدرنیسم بین المللی نیز نامیده می‌شود. ویژگی های اصلی عبارتند از:
- تزئینات طبیعی
- سایه های خاموش پاستلی
- دکوراسیون داخلی ، پنجره های شیشه ای رنگی، موزاییک
- خطوط صاف، موج دار، منحنی در دکوراسیون نما و فضای داخلی
- دکوراسیون ساختمان ، چوب، عناصر فرفورژه از اشکال منحنی غیر معمول
- درها و پنجره های مستطیلی
-
معماری کلاسیک ساختمان
معماری کلاسیک برگرفته از معماری یونان باستان و روم باستان است. با فروپاشی بخش غربی امپراتوری روم، سنت‌های معماری امپراتوری روم در بخش‌های وسیعی از اروپای غربی اجرا نشد. در امپراتوری بیزانس، روش‌های باستانی ساختمان‌سازی ادامه داشت، اما نسبتاً زود به سبک بیزانسی متمایز تبدیل شد. اولین تلاش‌های آگاهانه برای بازگرداندن زبان استفاده نشده از فرم باستانی کلاسیک به معماری غربی را می‌توان در رنسانس کارولینژی در اواخر قرن هشتم و نهم جستجو کرد. بنابراین، دروازه ابی لورش در آلمان امروزی، سیستمی از ستون‌ها و طاق‌های پیوسته متناوب را به نمایش می‌گذارد که می‌تواند تقریبی مستقیم از مثال کولوسئوم در رم باشد.معماری بیزانسی، درست مانند معماری رومی و حتی تا حدی گوتیک (که معماری کلاسیک اغلب با آن طرح می‌شود)، همچنین می‌تواند عناصر و جزئیات کلاسیک را در بر بگیرد، اما به همان میزان نشان دهنده تلاش آگاهانه برای استفاده از سنت‌های معماری دوران باستان نیست. به عنوان مثال، آنها ایده نظم سیستماتیک تناسبات برای ستون‌ها را رعایت نمی‌کنند. بنابراین، به طور کلی، سبک‌های معماری کلاسیک به معنای دقیق تلقی نمی‌شوند.
- تقارن و تناسب
- موتیف‌های طراحی
- نظم و سبک ستون‌ها
- پنجره‌های مستطیلی شکل
- ایوان جلویی ساختمان همراه با آذین بالای درب
-
معماری رمانسک
در میان سبک‌های طراحی معماری، رومانسک به دلیل تاریخچه و اشکال هندسی خود مشهور است. سازه‌ها به عنوان ساخت اشکال هندسی ساده ایجاد شدند: استوانه‌ها، متوازی الاضلاع و مکعب‌ها. این سبک معماری دارای بسیاری از ویژگی‌های اساسی معماری رومی و بیزانسی بود. این نشان دهنده ساخت شهرهای قلعه، معابد و صومعه‌های مستحکم با دیوارهای سنگی قدرتمند، پنجره‌های باریک و خندق‌های دفاعی در اطراف استحکامات است که در آن پل‌ها و دروازه‌های شهر توسط نگهبانان محافظت می‌شدند و خیابان‌ها در شب با زنجیر مسدود می‌شدند. در قرن دوازدهم، قلعه‌ها دارای برج‌هایی با سوراخ‌ها و گالری‌ها بودند.
ویژگی‌های بارز سبک رومانسک شامل دیوارهای قدرتمند با پنجره‌های باریک، تقریباً فاقد تزئینات، برج‌های عظیم با قسمت‌های شیبدار و طاق‌های نیم‌دایره‌ای است. سادگی و شدت خطوط بر تمایل به سمت بالا تأکید می‌کند. در اوایل سبک معماری رومانسک، دیوارها نقاشی می‌شدند و در پایان قرن یازدهم، نقش برجسته‌های سنگی حجیم بر روی نماها ظاهر شد. این قلعه معمولاً بر روی تپه ای ساخته می‌شد که برای دفاع و رصد اهمیت استراتژیک داشت. برج‌ها به شکل پناهگاه‌ها بودند که ممکن است به شکل گرد، چهار گوش یا شش ضلعی با سقف نوک تیز باشند. ساختمان‌های دیگری با اشکال هندسی بی تکلف در اطراف آنها چیده شده بود.
ویژگی های ساختمان‌های تاریخی به سبک رومانسک
- دیوارهای عظیم
- پورتال های عمیق
- غلبه سنگ کار نشده
- شدت اشکال معماری
- لاکونیسم روکش های بیرونی
- دهانه‌های دایره باریک پنجره
- سقف های کاشی و سرامیک پیچیده
- طاق‌های ای یا نیمه دایره‌ای، طاق های سنگی
- اشکال فشرده و سیلوئت‌های واضح که توپوگرافی طبیعی را منعکس می‌کند.
چنین سازه‌هایی که با دقت قرار گرفته‌اند، همیشه به طور هماهنگ با چشم انداز اطراف ترکیب شده‌اند و تصوری از دقت و محافظت مطلق ایجاد می‌کنند. ساختمان‌های تاریخی به سبک رومانسک با ویژگی‌های زیر مشخص می‌شوند:
-
معماری سبک نئوکلاسیک
فضای فرهنگی اروپا باعث به وجود آمدن معماری برپایه تقارن عقلانی در مقابل معماری باروک بود. نئوکلاسیک آکورد بر مبنای هنر کلاسیک دوران باستان پایان دوره کلاسیک بود.
نئوکلاسیک به اصول اجرای سبک و مستقیم پایبند بود. مزیت اصلی دوره جدید معماری، فراوانی عناصر تزئینی، و پرمدعا بودن برخی از سبک های قبلی است. حرفه‌ای ها سیستم سفارش را با هدف هماهنگی، رعایت تناسبات و تقارن به عنوان مبنایی در نظر گرفتند. تفاوت اصلی با کلاسیک، تفسیر متفاوت از نقوش عتیقه بود.نئوکلاسیک ویژگی های سبک های مختلف را در هنر ترکیب می کند.
ویژگی های بارز نئوکلاسیک
- تقارن
- طرح رنگ آرام
- نماهای مستطیلی
- مینیمالیسم در دکوراسیون
- رد سختگیری بیش از حد کلاسیک
- تسلط خطوط دقیق و رعایت تناسب
- ترکیبی از تأثیرات کلاسیک و رنسانس
در این نوع ساختمان‌ها، نئوکلاسیک تابع تقارن و ریتم شدید بود، به شکل‌های خام تنزل پیدا کرد .
-
معماری بومی
معماری بومی را می‌توان نوعی ساخت و ساز محلی یا منطقه‌ای با استفاده از مصالح و منابع سنتی منطقه‌ای که ساختمان در آن واقع شده است، تعریف کرد. در نتیجه این معماری ارتباط تنگاتنگی با بافت خود دارد و از ویژگی‌های خاص جغرافیایی و جنبه‌های فرهنگی محیط اطراف خود آگاه بوده و به شدت تحت تأثیر آنها قرار دارد. به همین دلیل، آنها در نقاط مختلف جهان منحصر به فرد هستند و حتی به ابزاری برای تأیید مجدد هویت تبدیل می‌شوند. تحقیقات منجر به تعریف معماری بومی به عنوان معماری ای شده است که خانه‌های مردم و سایر ساخت و سازهای مربوط به محیط و منابع مربوط به آنها را در بر می‌گیرد که معمولاً توسط مالکان یا جامعه با استفاده از تکنیک های سنتی ساخته می شود. برای پاسخگویی به نیازهای خاص، سازگاری با ارزش ها، اقتصاد و سبک زندگی یک فرهنگ خاص ساخته شده است. یکی از محققان اصلی در زمینه معماری بومی در برزیل ، معمار Lucio Costa ، در اواخر قرن 20 ، بود که تاریخ معماری برزیل را با منابع از سراسر کشور ، مانند خانه‌های بومی معروف برزیل، ساخت و سازها بر روی تخته‌های چوبی ، زمین کوبیده شده از دوره استعمار ، و غیره معرفی کرد. این ساختارها تقریباً به طور غریزی ظهور می‌کنند ، اما تکنیک‌ها با گذشت زمان پیشرفت کرده و اکنون نیز بسیار پیچیده و پیشرفته هستند.
-
معماری صنعتی ساختمان
- اولین انقلاب صنعتی
معماری صنعتی در طول اولین انقلاب صنعتی که در انگلستان بین سال‌های 1760 و 1830 رخ داد، پدیدار شد. این تأسیسات صنعتی اولیه موادی مانند ابریشم، پنبه و برنج را پردازش می‌کردند. آنها با استفاده از مصالح ساختمانی روز چوب و سنگ تراشی تا حد امکان کارآمد ساخته شدند.
- انقلاب صنعتی دوم
آنچه ما امروزه به عنوان معماری صنعتی در نظر می‌گیریم عمدتاً بر اساس ساختمان‌های انقلاب صنعتی دوم است که با معرفی مصالح ساختمانی جدید مانند فولاد و بتن به وجود آمد. این پیشرفت‌ها تأسیسات صنعتی را در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم متحول کرد. این مواد جدید به سازه‌های صنعتی کارآمدتر و ایمن تر برای کارگران کمک کرد.
- تغییرات صنعت
در اواسط قرن بیستم، اروپا و ایالات متحده شروع به تغییر به سمت اقتصاد فراصنعتی کردند. بسیاری از تأسیسات صنعتی دیگر به مشاغل تولیدی وابسته نبودند و از بین رفتند و ویران شدند.
- کارخانه های مدرن
از آنجایی که جهان بیشتر از اثرات نامطلوب صنعت آگاه شده است، بسیاری از معماران صنعتی پایداری و زیبایی شناسی مدرن را در اولویت قرار می دهند.
ویژگی های سبک معماری صنعتی
- استفاده از گیاهان
- استفاده از رنگ های خنثی و طبیعی
- استفاده از لوله ها و اتصالات نمایان
- یکسره بودن فضا و عدم تفکیک دیوار
- وجود سقف های بلند در معماری صنعتی
- استفاده از چند تابلو نقاشی و قاب عکس
- استفاده از منابع روشنایی به سبک صنعتی
- استفاده از مصالح ساختمانی ساده و معمول
- استفاده از مبلمان و وسایلی به سبک صنعتی
-
معماری تودور
معماری تودور یک سبک معماری باشکوه و تاریخی است که در انگلستان و از قرون وسطی توسعه یافت و در طول دوره تودور قرن شانزدهم به شکل متمایز خود رسید. یک خانه سنتی به سبک تودور دارای نمایی با نمای بیرونی گچبری سفید است که با نیم‌توارهای تزئینی یا ساخت‌وساز تیره آجر و سنگ تزیین شده است. این سبک خانه داستان جذاب در دهه 1900 به ایالات متحده راه یافت و اکنون ساختمان‌های تودور در بسیاری از محله‌های سراسر کشور یافت می‌شوند.
اجزای معماری تودرو
- جزئیات نیمه چوبی
تیرهای بلند و کاملاً تزئینی معمولاً به صورت عمودی قرار می گیرند.
- گچبری/سنگ بیرونی
گچبری یا سنگی با رنگ روشن تر، شکاف های بین الوارها را پر می کند تا نمای بیرونی دو رنگ ایجاد کند.
- آجر قرمز
سایر نماهای به سبک تودور که از آجرهای قرمز رنگ ساخته شده‌اند، دارای آجرهای تزئین شده در اطراف پنجره‌ها، دودکش‌ها و ورودی‌ها هستند.
- شیروانی ها
چندین شیروانی رو به جلو در الگوهای پیچیده و نامتقارن قرار گرفته اند که هر کدام دارای یک خط سقف شیب دار است که می تواند از بالاترین ارتفاع خانه تا تنها 10 فوت یا بیشتر از زمین گسترش یابد.
- پنجره‌ها
پنجره‌های مستطیلی و بلند اغلب به‌صورت خوشه‌ای همراه با پنجره‌های اوریل یا حاشیه‌ای با چندین شیشه در هر دو طبقه از خانه قرار می‌گیرند. پنجره های لکه دار و سربی نیز از ویژگی های رایج خانه های به سبک تودور است.
- درب جلو
یک درب جلویی برجسته اغلب دارای قوس‌ها یا جزئیات بتن تزئینی است تا از بقیه نمای خانه متمایز شود.
- سقف ها
سقف‌ها با تیرهای سقفی غیر باربر که تیره رنگ شده اند برجسته می‌شوند.
- دیوارها
اتاق ها یا دارای دیوارهای گچی سفید هستند که با نرده های چوبی تیره رنگ آمیزی شده‌اند یا کاملاً با مربع یا مستطیل چوب تیره پوشیده شده اند.
- کف
فضاهای نشیمن دارای کاشی چینی، چوب یا آجر هستند.
- راه پله ها
خانه‌های به سبک تودور معمولاً دارای پله‌های چوبی گسترده‌ای هستند که چندین طبقه را در بر می‌گیرند.
-
معماری ایتالیایی
طراحی ایتالیایی را نیز می‌توان مینیمالیستی اما با برخی نکات مدرن در نظر گرفت. خطوط تمیز، مواد طبیعی و رنگ‌های خنثی اغلب در طراحی داخلی استفاده می‌شوند تا این احساس آرامش را به ارمغان آورند، اما سبک ایتالیایی شامل لمس‌های گرم و خلاقانه نیز می‌شود. ساختمان‌های ایتالیایی به طور معمول از تخته‌های چوبی یا آجر ساخته می‌شوند و ارتفاعشان زیاد است. همچنین این خانه‌ها فضاهای داخلی انعطاف پذیری داشتند که از نقشه‌های رسمی معماری کلاسیک به دور بود و معمولا دسترسی بهتری به فضای بیرونی می داد. اجزای معماری ایتالیایی عبارتند از:
- سقف شیب دار
- گنبد یا برج
- ایوان های با منبت تزئینی
- پنجره های بازیک مستطیلی و قوسی
- ورودی های با جزئی های تزئینی مانند ستون ها
-
معماری باهاوس
معماری باهاوس یک مدرسه طراحی و معماری است که توسط معمار والتر گروپیوس در سال 1919 در وایمار آلمان تأسیس شد. این مدرسه برای ادغام هنرهای زیبا (مانند نقاشی و مجسمه سازی) با هنرهای کاربردی (مانند طراحی صنعتی یا طراحی ساختمان) تأسیس شد. در حالی که مدرسه باهاوس در سال 1933 غیرفعال شد، جنبش باهاوس ادامه یافت و شکل جدیدی از معماری را به وجود آورد که طرح‌های ساده‌ای را ایجاد کرد که زیبا، کاربردی و قابل تولید انبوه هستند. ویژگی‌های معماری باهاوس شامل اشکال کاربردی، اشکال انتزاعی که به ندرت برای دکور استفاده می‌شوند، طرح‌های رنگی ساده، طراحی جامع و مواد اولیه صنعتی مانند بتن وشیشه است .
-
معماری رنسانس
معماری رنسانس سبکی از معماری است که در اوایل قرن پانزدهم در فلورانس ایتالیا پدیدار شد. این بنا با احیای اشکال معماری کلاسیک یونان و روم باستان، جایگزین زیبایی‌شناسی قرون وسطایی غالب گوتیک شد. با تقارن و تناسب دقیق مشخص می‌شود که عظمت کلیسای سنت پیتر در رم به نمایش گذاشته شده است، که شناخته شده‌ترین نمونه از این سبک معماری است.معماری رنسانس به طور کلی به سه دوره اصلی تقسیم می‌شود.
با رنسانس اولیه آغاز شد که در حدود سال 1400 آغاز شد، زمانی که معماران برای الهام گرفتن به دوران باستان نگاه کردند.آنها عناصر کلاسیک رومی و یونانی مانند طاق‌ها، ستون‌ها و گنبدها را دوباره وارد ساختمان کردند. ساختمان‌های رنسانس اولیه دارای نماهای متقارن و حجم های شفاف و روان بودند که نشان دهنده تغییر نسبت‌های پیچیده تر گوتیک قبل از آنها بود.
ویژگی‌های کلیدی معماری رنسانس
معماری رنسانس بر مفاهیم کلاسیک زیبایی مبتنی بر تناسب و تقارن متمرکز بود. هندسه نیز در آن گنجانده شده بود و بسیاری از پلان‌های ساختمان مربع‌های متقارن بودند. نمای بیرونی معمولاً دارای سنگ تراشی خاکستری است، سبکی از سنگ‌تراشی که در آن سنگ ها به صورت یکنواخت به صورت مربع یا مستطیل بریده می‌شوند و سپس با حداقل ملات به صورت افقی قرار می‌گیرند. معماری رنسانس از بسیاری از عناصر کلاسیک، از جمله گنبدها، ستون‌ها، ستون‌ها (ستون‌های مستطیلی)، لنگه‌ها (نوعی تیر)، طاق‌ها و پایه‌ها (شبکه‌های مثلثی) به شکلی منظم و تکراری استفاده می‌کنند .
-
معماری ویکتوریایی
انواع مختلفی از معماری ویکتوریایی وجود دارد که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. احیای گوتیک با الهام از طراحی قرون وسطایی، با طاق‌های نوک تیز، سقف‌های شیبدار، و پنجره‌های لانست از انواع مختلف معماری ویکتوریایی هستند.
معماری دوران ویکتوریا با تزئینات و شکوفایی و طراحی داخلی ماکسیمالیستی پرآذین آن مشخص شده است. در حالی که سبک‌های مختلفی در معماری دوران ویکتوریا وجود دارد.
انواع ویژگی‌های مشترک معماری ویکتوریایی
- عدم تقارن
- سقف های شیب دار
- آجر ساده یا رنگارنگ
- شیروانی های آراسته
- نرده آهنی رنگ شده
- پنجره های حاشیه ای
- برج ها و برجک های هشت ضلعی یا گرد برای کشیدن چشم به سمت بالا
طراحی داخلی در دوره ویکتوریا چند لایه، به هم ریخته، آراسته و عجیب و غریب بود.
انواع نمای داخلی خانه های دوران ویکتوریا
- راه پله های بزرگ
- سقف بلند
- شومینه های تزئینی
- شیشه های رنگی
- مبلمان چوب تیره
- پرده های سنگین
- کاغذ دیواری تزئینی
- راهروهای کاشی هندسی
- نمونه هایی از معماری ویکتوریایی
- صفحات چوبی حکاکی شده با تزئینات
- کف های چوبی با فرش پوشیده شده است
- چیدمان های پیچیده با اتاق های متعدد از جمله اتاق های غذاخوری رسمی، کتابخانه ها و سالن ها
-
معماری کیپ کاد
این سبک، اگرچه نام آن برگرفته از منطقه‌ای از ماساچوست است که در آن رایج است، معماری کیپ کاد را می‌توان در سراسر ایالات متحده یافت. معماری کیپ کاد یک سبک معمول آمریکایی که در قرن هفدهم ایجاد شد. معمولاً به خانه‌هایی اشاره دارد که به‌ویژه کلبه‌هایی که کوچک، ساده، مستطیل‌شکل و دارای سقف شیبدار هستندو برف می‌تواند از آن سر بخورد. کلبه‌های مدرن کیپ کاد بزرگ‌تر از نمونه‌های اصلی هستند، اما همچنان از قاب‌های بلوط و کاج و نمای بیرونی سفید یا روشن با کرکره‌های تیره‌تر استفاده می‌کنند.
معماری کیپ کاد یک سبک خانه است که فورا قابل تشخیص است. در حالی که اندازه آنها متفاوت است.
ویژگی مشترک انواع کیپ کادها
- شکل مستطیلی اصلی
- سقف شیب دار
- دودکش مرکزی
- درب مرکزی
- سقف های کم
- پنجره های کرکره ای و روکشی
- یک طبقه به اضافه طبقه دوم نیم طبقه
محوطه سازی کلبه مانندیک خانه اصلی کیپ کاد یک خانه کوچک و مستطیل شکل است. خانه‌های سنتی کیپ کاد با استفاده از مواد محلی مقاوم ساخته شدند .
-
معماری آرت دکو
ویژگی‌های متمایز این سبک، اشکال ساده و تمیز، اغلب با ظاهری “کارآمد” است. زیور آلات هندسی یا تلطیف شده از اشکال نمایشی و مواد غیرمعمول متنوع و اغلب گران قیمت شامل مواد ساخت بشر (پلاستیک، به ویژه باکلیت، شیشه ویتا و …) ساخته شده است.
آرت دکو، جنبشی در هنرهای تزئینی و معماری است که در دهه 1920 سرچشمه گرفت و در دهه 1930 به یک سبک اصلی در اروپای غربی و ایالات متحده تبدیل شد. نام آن برگرفته از نمایشگاه بین المللی هنرهای تزئینی و صنایع مدرن است که در سال 1925 در پاریس برگزار شد، جایی که این سبک برای اولین بار در آن به نمایش گذاشته شد. طراحی آرت دکو نشان دهنده مدرنیسم بود که به مد تبدیل شد. محصولات آن شامل اقلام لوکس و کالاهای تولید انبوه می‌شد، اما در هر صورت، هدف ایجاد ظرافتی براق و ضد سنتی بود که نمادی از ثروت و پیچیدگی بود.
ویژگی‌های متمایز این سبک، اشکال ساده و تمیز، اغلب با ظاهری “کارآمد” است. زیور آلات هندسی یا تلطیف شده از اشکال نمایشی؛ و مواد غیرمعمول متنوع و اغلب گران قیمت، که اغلب شامل مواد ساخت بشر (پلاستیک، به ویژه باکلیت، شیشه ویتا، و بتن فرو) علاوه بر مواد طبیعی (یشم، نقره، عاج، ابسیدین، کروم، و کریستال سنگ) است. اگرچه اشیاء آرت دکو به ندرت به تولید انبوه می‌رسیدند، ویژگی‌های مشخصه سبک نشان‌دهنده تحسین مدرن بودن دستگاه و ویژگی‌های طراحی ذاتی اشیاء ماشینی (مانند سادگی نسبی، مسطح بودن، تقارن، و تکرار بی‌تغییر عناصر) بود.
-
معماری بروتالیست
معماری بروتالیست و سبک طراحی داخلی از مواد خام مانند بتن و آجر برای ایجاد اشکال چشمگیر در مقیاس عظیم استفاده می کند. نانسی پریش، طراح داخلی در شارلوت، کارولینای شمالی، می‌گوید: «ساختمان‌های بروتالیستی اغلب ظاهری واضح و یکپارچه دارند و بتن اکسپوز به عنوان مصالح ساختمانی اولیه است. این یک تأثیر بصری متمایز ایجاد می‌کند و بر استحکام و ماندگاری ساختمان تأکید می‌کند. در بروتالیسم، هیچ شکلی وجود ندارد که برای همه مناسب باشد. برخی از ساختمان‌ها از ترکیبی از اشکال برای شکل دادن یک طرح واقعاً انتزاعی استفاده می کنند که هنوز در غرب کارآمد است. ساختمان‌های بروتالیستی ریشه در زندگی مشترک دارند، به همین دلیل است که ساختمان‌ها معمولاً بزرگ و خشن هستند.
ویژگی‌های استاندارد سبک بروتالیست
- بدون تزیین
- پالت تک رنگ
- اندازه های عظیم
- احساس سودمندی
- خطوط ساده و تمیز
- اشکال غیرمعمول یا هندسی
- ساخت جعبه ای یا پشته ای
- ظاهری تیره، تیره و سنگین
- مواد خام و در معرض دید (مانند بتن یا آجر)
و در پایان…
هنگام نوشتن یک توصیف معماری، مهم است که به جای ظاهر تاریخی یک ساختمان، بر ساختار، فرم، ویژگی‌ها و پایان‌بندی‌هایی که امروزه وجود دارد، تمرکز کنید. اگر عناصر فعلی در صنعت ساختمان تغییراتی مدرن در ظاهر تاریخی آن باشد، باید به این نکته‌ها توجه داشت. هلدینگ زیباسازان در مشهد با مدیریت روح الله قدرتی و داشتن کادری مجرب در زمینه خرید و فروش و ساخت و ساز شما را راهنمایی می‌کنند. با مشاوران ما در ارتباط باشید.